“Toen ik bij Ingrid voor ’t eerst binnen stapte, voelde ik me ongelukkig, onzeker en gestrest. In mijn ogen was iedereen altijd beter, knapper en interessanter dan ik. De meeste tijd bracht ik daarom in mijn eentje door op mijn kamer want dat was de enige plek waar ik mezelf kon zijn. Maar ja, van altijd alleen zijn, werd ik op de duur ook niet bepaald gelukkig.
Eigenlijk ben ik niet eens zo dikwijls bij Ingrid geweest. Het leek alsof ze meteen de goede snaar geraakt had en daarna ging het al snel de goede kant op met mij.
Nu vind ik het niet meer belangrijk wat mensen over mij zouden zeggen. Wat ik doe, doe ik nu voor mezelf en niet omdat anderen dat ook doen. Praten gaat nu veel gemakkelijker, zelfs met mensen die ik niet goed ken. Soms voel ik nog wel stress in nieuwe situaties maar nu heb ik dat vrij snel onder controle.
Mijn leven is een stuk leuker geworden nu ik sterker in mijn schoenen sta.”
Het was een fijne gespreksavond voor (stief)ouders! Er hing een ontspannen sfeer waarbij ik goed kon praten over mijn gevoelens en waar ik mij op…